กรุณาปิด โปรแกรมบล๊อกโฆษณา เพราะเราอยู่ได้ด้วยโฆษณาที่ท่านเห็น
Please close the adblock program. Because we can live with the ads you see

แล้วแม่ จะกอดใคร?

  • เริ่มกระทู้โดย เริ่มกระทู้โดย A311140
  • วันที่เริ่มกระทู้ วันที่เริ่มกระทู้

A311140

Cefiro-Thailand Members
mail









* แล้วแม่ จะกอดใคร ? *
สำหรับลูกทุกคน !!! วันนี้... คุณกอดแม่หรือยัง ?

คอลัมภ์ " คิดเล็กคิดน้อย " โดย คุณอั๋น ภูวนาท คุนผลิน นิตยสารแพรว ฉบับที่ 664 " แล้วแม่ จะกอดใคร "
คุณอั๋นเล่าเรื่องของครอบครั<WBR>วหนึ่ง ที่ไปส่งลูกชายที่สนามบินค่ะ

"... สาย ตาของผมไปสะดุดกับครอบครัวเล็<WBR>กครอบครัวหนึ่งเข้า น่าจะเป็นคนจีนพ่อ-แม่-ลูก.... ภาพที่เห็นนั้น
คุณลูกตัวใหญ่ซึ่งอายุน่าจะเฉี<WBR>ยดสามสิบได้ กำลังกอดเอวฟุบหน้าอยู่กับตั<WBR>กของแม่ ร้องไห้จนตัวสั่นไปหมด ..... แม่เอามือลูบหัวลูกชาย ราวกับเขายังคงเป็นเด็กน้อยตั<WBR>วเล็กคนเดิมเบา ๆ ด้วยใบหน้าที่เยือกเย็น แต่ฉายแววเศร้าอยู่ในที ในขณะที่คุณพ่อได้แต่ยืนดูอยู่<WBR>ห่าง ๆ มือกอดอกบ้าง ล้วงกระเป๋าบ้าง

เวลา ผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้ แต่คงนานพอที่จะทำให้คนทั้<WBR>งสามต้องเริ่มต้นบอกลากันจริง ๆ สักที ...ลูกชายคลายกอดจากแม่... ค่อย ๆ ยืนขึ้นช้า ๆ น้ำตานองหน้า เขาสวมกอดผู้หญิงที่สูงเกือบไม่<WBR>ถึงไหล่คนเดิมตรงหน้าอีกครั้ง ... เป็นกอดที่แม้จะเนิ่นนานและแน่<WBR>นแค่ไหน ก็เหมือนกับมันดูจะสั้นเกิ<WBR>นไปอยู่ดี ลูกชายเช็ดน้ำตาแล้วหันกลั<WBR>บมามองพ่อ เขายิ้มที่มุมปากเล็กน้<WBR>อยและกอดกันหลวม ๆ พร้อมตบไหล่กันเบา ๆ พอเป็นพิธี

ก่อนจะลาจากกันไป เขากอดแม่อีกครั้งอย่างอาลั<WBR>ยอาวรณ์ แล้วเดินถอยหลังขึ้นบันไดเลื่<WBR>อนไป แม่ยังคงยืนมองดูลูกค่อย ๆ เลื่อนไกลออกไปอย่างสงบนิ่ง ยกมือขึ้นโบกลาช้า ๆ ...ในขณะที่พ่อเริ่มเดินก้มๆ เงยๆ หาทางมองให้เห็นลูกที่ตอนนี้อยู<SCRIPT><!--D(["mb","//u003cWBR//u003e่นไกลจนเกือบลับสายตาอย่างลุกลี//u003cWBR//u003e้ลุกลน//n//u003cbr//u003e//n//u003cbr//u003e//nผมนึกในใจขึ้นมาอย่างสงสัยว่า //u0026quot; ผู้หญิงคนนี้ช่างใจแข็งจริงที่//u003cWBR//u003eไม่ร้องไห้เลยสักนิด//n//u0026quot; //u003cbr//u003e//n//u003cbr//u003e//n... และแล้วภาพอันน่าแปลกใจที่ผมไม่//u003cWBR//u003eคิดว่าจะได้เห็น//nก็เกิดขึ้นตรงหน้า ... ในวินาทีที่ลูกชายได้ลับสายตาทั//u003cWBR//u003e้งคู่ไปแล้ว//nผู้ชายที่เมื่อครู่ยืนอยู่ห่าง ๆ กอดอกนิ่ง//nๆ มองไปทางอื่น เหมือนไม่ค่อยจะสนใจภาพที่อยู่//u003cWBR//u003eตรงหน้าของลูกชายกับหญิงผู้เป็//u003cWBR//u003eนแม่เท่าไรนัก//nโผเข้ากอดภรรยาแล้วร้องไห้//u003cWBR//u003eออกมาอย่างมากมาย...//nจนผู้หญิงคนเดิมที่ตอนนี้เปลี่//u003cWBR//u003eยนจากหน้าที่ของแม่มาเป็//u003cWBR//u003eนภรรยาแล้วนั้น//nต้องหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาช่วยซั//u003cWBR//u003eบน้ำตาให้//nแล้วกอดเขาพร้อมตบไหล่เบา ๆ ราวกับกำลังปลอบเด็กน้อยคนหนึ่//u003cWBR//u003eงที่อยู่ในร่างของชายสูงอายุ...//n//u003cbr//u003e//n//u003c/font//u003e//u003cimg src//u003d//"?ui//u003d1//u0026amp;view//u003datt//u0026amp;th//u003d12a550387a764cae//u0026amp;attid//u003d0.2//u0026amp;disp//u003demb//u0026amp;zw//"//u003e//u003cfont size//u003d//"3//"//u003e//u003cbr//u003e//n//u003cbr//u003e//nผมคิดถามตัวเองเล่น ๆ ไปว่า ถ้าวันนี้เธอคนนั้นร้องไห้ขึ้//u003cWBR//u003eนมาบ้างล่ะ//nจะเหลือใครแข็งแรงพอให้เธอกอดบ้//u003cWBR//u003eาง ?... //u003cbr//u003e//n//u003cbr//u003e//nผมเคยเหนื่อยล้า ท้อแท้ อ่อนแรงมาหลายครั้ง...//nสิ่งที่ผมทำทุกครั้งคือเดินเข้//u003cWBR//u003eาไปกอดแม่แน่น//nๆ แล้วปล่อยให้น้ำตาไหลช้า ๆ หรือในบางครั้งก็แค่กอดแน่น//nๆ แล้วกัดฟันทำฟอร์มดี ยิ้มแหย ๆ ไปว่าไม่มีอะไรหรอก//nแค่อยากกอด แล้วค่อยแอบไปร้องไห้คนเดี//u003cWBR//u003eยวในห้องทีหลัง//nเป็นแบบนั้นมาร่วมสามสิบปีแล้ว //u003cbr//u003e//n//u003cbr//u003e//nแต่วันนี้กับภาพที่เห็นเมื่อครู//u003cWBR//u003e่เป็นวันแรกที่ทำให้ผมเกิ//u003cWBR//u003eดคำถามขึ้นในใจว่า//n....แล้วผู้หญิงที่ผมรักที่สุ//u003cWBR//u003eดในโลกล่ะ//nคนที่มีรอยยิ้มให้กับทุ//u003cWBR//u003eกคนในครอบครัวอย่างไม่มีวันหมด//nรอยยิ้มที่หลายครั้งต้องซ่//u003cWBR//u003eอนความเหน็ดเหนื่อยของตัวเองไว้//nเพื่อซึมซับความเจ็บช้ำให้กั//u003cWBR//u003eบคนที่เธอรัก....//nผู้หญิงตัวนิ่ม ๆ ที่อ้อมกอดของเธอเยียวยาได้ตั้//u003cWBR//u003eงแต่//nแผลถลอกหกล้มที่หัวเข่า ...จนถึงหัวใจที่แตกสลาย//n... ในวันที่เธออ่อนล้า ผมแข็งแรงพอที่จะยืนให้เธอกอดบ้//u003cWBR//u003eางไหม//n? //u003cbr//u003e//n//u003cbr//u003e//nผมเชื่อว่า เราส่วนใหญ่คงไม่ลืมกันหรอกที่//u003cWBR//u003eจะบอกให้ผู้หญิงคนนี้รู้ว่//u003cWBR//u003eาเรารัก//nและเราก็มักพูดเตือนกันเสมอ ๆ อยู่แล้วว่า//nอย่าลืมกอดแม่บ้างนะ วันนี้ผมขอเพิ่มอีกอย่างแล้วกั//u003cWBR//u003eนว่า....//nอย่าลืม ให้แม่กอดคุณบ้างนะครับ เพราะเธอก็อาจต้องการมันไม่น้//u003cWBR//u003eอยไปกว่าคุณหรือใคร..//n//u0026quot; //u003cbr//u003e//n//u003cbr//u003e//nเห็นคุณแม่หลายๆท่านแล้วนับถื//u003cWBR//u003eอในความอดทนจริงๆค่ะ//n",1]);//--></SCRIPT> <WBR>่นไกลจนเกือบลับสายตาอย่างลุกลี<WBR>้ลุกลน

ผมนึกในใจขึ้นมาอย่างสงสัยว่า " ผู้หญิงคนนี้ช่างใจแข็งจริงที่<WBR>ไม่ร้องไห้เลยสักนิด "

... และแล้วภาพอันน่าแปลกใจที่ผมไม่<WBR>คิดว่าจะได้เห็น ก็เกิดขึ้นตรงหน้า ... ในวินาทีที่ลูกชายได้ลับสายตาทั<WBR>้งคู่ไปแล้ว ผู้ชายที่เมื่อครู่ยืนอยู่ห่าง ๆ กอดอกนิ่ง ๆ มองไปทางอื่น เหมือนไม่ค่อยจะสนใจภาพที่อยู่<WBR>ตรงหน้าของลูกชายกับหญิงผู้เป็<WBR>นแม่เท่าไรนัก โผเข้ากอดภรรยาแล้วร้องไห้<WBR>ออกมาอย่างมากมาย... จนผู้หญิงคนเดิมที่ตอนนี้เปลี่<WBR>ยนจากหน้าที่ของแม่มาเป็<WBR>นภรรยาแล้วนั้น ต้องหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาช่วยซั<WBR>บน้ำตาให้ แล้วกอดเขาพร้อมตบไหล่เบา ๆ ราวกับกำลังปลอบเด็กน้อยคนหนึ่<WBR>งที่อยู่ในร่างของชายสูงอายุ...
mail


ผมคิดถามตัวเองเล่น ๆ ไปว่า ถ้าวันนี้เธอคนนั้นร้องไห้ขึ้<WBR>นมาบ้างล่ะ จะเหลือใครแข็งแรงพอให้เธอกอดบ้<WBR>าง ?...

ผมเคยเหนื่อยล้า ท้อแท้ อ่อนแรงมาหลายครั้ง... สิ่งที่ผมทำทุกครั้งคือเดินเข้<WBR>าไปกอดแม่แน่น ๆ แล้วปล่อยให้น้ำตาไหลช้า ๆ หรือในบางครั้งก็แค่กอดแน่น ๆ แล้วกัดฟันทำฟอร์มดี ยิ้มแหย ๆ ไปว่าไม่มีอะไรหรอก แค่อยากกอด แล้วค่อยแอบไปร้องไห้คนเดี<WBR>ยวในห้องทีหลัง เป็นแบบนั้นมาร่วมสามสิบปีแล้ว

แต่วันนี้กับภาพที่เห็นเมื่อครู<WBR>่เป็นวันแรกที่ทำให้ผมเกิ<WBR>ดคำถามขึ้นในใจว่า ....แล้วผู้หญิงที่ผมรักที่สุ<WBR>ดในโลกล่ะ คนที่มีรอยยิ้มให้กับทุ<WBR>กคนในครอบครัวอย่างไม่มีวันหมด รอยยิ้มที่หลายครั้งต้องซ่<WBR>อนความเหน็ดเหนื่อยของตัวเองไว้ เพื่อซึมซับความเจ็บช้ำให้กั<WBR>บคนที่เธอรัก.... ผู้หญิงตัวนิ่ม ๆ ที่อ้อมกอดของเธอเยียวยาได้ตั้<WBR>งแต่ แผลถลอกหกล้มที่หัวเข่า ...จนถึงหัวใจที่แตกสลาย ... ในวันที่เธออ่อนล้า ผมแข็งแรงพอที่จะยืนให้เธอกอดบ้<WBR>างไหม ?

ผมเชื่อว่า เราส่วนใหญ่คงไม่ลืมกันหรอกที่<WBR>จะบอกให้ผู้หญิงคนนี้รู้ว่<WBR>าเรารัก และเราก็มักพูดเตือนกันเสมอ ๆ อยู่แล้วว่า อย่าลืมกอดแม่บ้างนะ วันนี้ผมขอเพิ่มอีกอย่างแล้วกั<WBR>นว่า.... อย่าลืม ให้แม่กอดคุณบ้างนะครับ เพราะเธอก็อาจต้องการมันไม่น้<WBR>อยไปกว่าคุณหรือใคร.. "

เห็นคุณแม่หลายๆท่านแล้วนับถื<WBR>อในความอดทนจริงๆค่ะ<SCRIPT><!--D(["mb","//u003cbr//u003e//nบางคนทั้งทำงาน เลี้ยงลูกเอง ดูแลพ่อแม่//nบางทีก็เผื่อแผ่ไปพ่อแม่สามีด้//u003cWBR//u003eวย ดูแลสามี//nโดยไม่เคยปริปากบ่น //u003cbr//u003e//nผู้หญิงที่ว่ากันว่าเป็นเพศที่//u003cWBR//u003eอ่อนแอ//nกลับแข้มแข็งอย่างไม่น่าเชื่อ เพื่อคนที่เธอรัก//n//u003cbr//u003e//nขอแสดงความนับถือในหัวใจที่เข้//u003cWBR//u003eมแข็งของ//n//u0026quot; คุณแม่ //u0026quot; ทุกท่าน //u003cbr//u003e//nแต่อย่าลืมนะคะ เหนื่อยนักก็หาคนกอดบ้างค่ะ//n//u003cbr//u003e//n//u003cbr//u003e//nสำหรับคู่สามีภรรยานะคะ เราสามารถดูแลหัวใจของซึ่งกั//u003cWBR//u003eนและกันให้แข็งแรงได้ง่ายๆค่ะ//nเพียงแค่กอดกันบ่อยๆ เท่านั้นเอง //u003cbr//u003e//n//u003cbr//u003e//nนักวิจัยของมหาวิทยาลัยนอร์//u003cWBR//u003eธแคโรไลน่า//nสหรัฐฯ ทดลองให้สามีกอดภรรยา(ของตนเอง)//nเพียงวันละ 20 วินาที พบว่าพฤติกรรมดังกล่าวช่//u003cWBR//u003eวยลดความดันโลหิต//nส่งผลต่อสุขภาพทั้งสองฝ่//u003cWBR//u003eายโดยเฉพาะอย่างยิ่งช่//u003cWBR//u003eวยลดความเสี่ยงต่อการเป็นโรคหั//u003cWBR//u003eวใจ//nเนื่องจากช่วยลดความเครียด //u003cbr//u003e//n//u003cbr//u003e//nนอกจากนั้นยังพบว่า ระดับฮอร์โมนซึ่งช่วยลดความดั//u003cWBR//u003eนโลหิตของผู้ที่กำลังมีความรัก//nจะสูงกว่าผู้ที่ไม่มีความรักอี//u003cWBR//u003eกด้วย ^//n^ //u003cbr//u003e//n//u003cb//u003e//u003cbr//u003e//nมือที่คอยตี ก็มือคู่เดียวกับที่ทายา //u003cbr//u003e//nปากที่คอยด่า ก็คือปากเดียวกับที่เตือนใจ//n//u003cbr//u003e//nแววตาที่เฝ้ามอง แววตาที่ร้องไห้ //u003cbr//u003e//nไม่เคยจะพบเจอในใคร นอกจากคนนี้ //u003c/b//u003e//u003cbr//u003e//n//u003cb//u003e//u003cbr//u003e//nคนที่ชื่นชม เมื่อเราหกล้มแล้วลุกเองใหม่//n//u003cbr//u003e//nคนที่ภูมิใจ แค่เราทำสิ่งเล็กน้อยได้ดี//n//u003cbr//u003e//nจะโตสักเท่าไร ก็ห่วงได้ทุกที //u003cbr//u003e//nขอเพียงได้เห็นเรายังดี สุขใจแล้วหนา //u003cbr//u003e//nเหงื่อที่เสียไปไม่คิดราคา //u003cbr//u003e//nเหนื่อยจะทนน่ะ ถ้าลูกจะสบาย //u003c/b//u003e//u003cbr//u003e//n//u003cb//u003e//u003cbr//u003e//nรู้ไหมน้ำนมหยดหนึ่งซึมไหลมา //u003cbr//u003e//nต้องใช้น้ำตาหยาดเหงื่อสักเท่//u003cWBR//u003eาไร //u003cbr//u003e//nบอกแม่เถอะนะ บอกทุกวัน ว่ารักท่านมากมาย//n//u003cbr//u003e//nกอดแม่เถอะนะ ให้คุ้นเคย //u003cbr//u003e//nกอดเลยไม่ต้องอาย...ก่อนไม่มี//u003cWBR//u003eแม่ให้กอด//n//u003c/b//u003e//u003cbr//u003e//n//u003c/font//u003e//u003c/td//u003e//u003c/tr//u003e//u003c/table//u003e//n//u003cbr//u003e//u003cfont size//u003d//"3//"//u003e
 



กรุณาปิด โปรแกรมบล๊อกโฆษณา เพราะเราอยู่ได้ด้วยโฆษณาที่ท่านเห็น
Please close the adblock program. Because we can live with the ads you see
ด้านบน