กรุณาปิด โปรแกรมบล๊อกโฆษณา เพราะเราอยู่ได้ด้วยโฆษณาที่ท่านเห็น
Please close the adblock program. Because we can live with the ads you see
Please close the adblock program. Because we can live with the ads you see
พิชิตเนิน1408...เยือนเชียงคานเมืองปายแห่งลุ่มน้ำโขง...(จ.เ ลย)
- เริ่มกระทู้โดย A31499
- วันที่เริ่มกระทู้
เจ๋งว่ะพี่โด แม๊ ลืมบอกว่า ถ้าถึงเนิน 1408 แล้ว 
Re: พิชิตเนิน1408...เยือนเมืองปายแห่งลุ่มน้ำโขง...(จ.เ ลย)
เอา...มาต่อกัน...
หลังจากท้องอิ่ม ตาก็หย่อน ประมาณ 5-6โมงก็เริ่มมืดเราก็มานั่งคุยกะพี่เพง แกว่าแถวนี้ยังมีสัตว์ป่าอยู่พอสมควร เสือ เลียงผา อีเห็น ยังพอมี แต่เสือจะไปมาระหว่างไทย-ลาวไม่ค่อยเจอฝั่งไทย นานๆทีถึงจะได้เห็นบ้าง พี่เค้าบอกว่าดึกๆให้ลองฟังดีๆ จะได้ยินเสียงเลี้ยงผาอย่างชัดเจน เพราะบริเวณนี้เป็นผาสูงชัน เป็นแหล่งที่อยู่ของมันอย่างดี และเราก็ได้ยินจริงๆครับมันร้องลั่นป่าทั้งคืนเลย...
ไม่นานเราทั้งคู่ก็ขอตัวไปนอนเพื่อลุ้นว่าจะได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นไหม...แต่เรื่องดูดาวคงต้องตัดไปครับ ฟ้ายังไม่เปิดระอองฝนก็ยังตกอยู่ทั้งคืน...คืนนี้เราถึงกับต้องสวดมนต์ขอเจ้าป่าเจ้าเขา เพื่อให้พรุ่งนี้ฟ้าเปิดเพราะดั้นด้นขึ้นมาด้วยความลำบาก อยากจะได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นสักครั้ง...
......แล้วเราก็หลับไปด้วยความเหนื่อยล้า....
เอา...มาต่อกัน...
หลังจากท้องอิ่ม ตาก็หย่อน ประมาณ 5-6โมงก็เริ่มมืดเราก็มานั่งคุยกะพี่เพง แกว่าแถวนี้ยังมีสัตว์ป่าอยู่พอสมควร เสือ เลียงผา อีเห็น ยังพอมี แต่เสือจะไปมาระหว่างไทย-ลาวไม่ค่อยเจอฝั่งไทย นานๆทีถึงจะได้เห็นบ้าง พี่เค้าบอกว่าดึกๆให้ลองฟังดีๆ จะได้ยินเสียงเลี้ยงผาอย่างชัดเจน เพราะบริเวณนี้เป็นผาสูงชัน เป็นแหล่งที่อยู่ของมันอย่างดี และเราก็ได้ยินจริงๆครับมันร้องลั่นป่าทั้งคืนเลย...
ไม่นานเราทั้งคู่ก็ขอตัวไปนอนเพื่อลุ้นว่าจะได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นไหม...แต่เรื่องดูดาวคงต้องตัดไปครับ ฟ้ายังไม่เปิดระอองฝนก็ยังตกอยู่ทั้งคืน...คืนนี้เราถึงกับต้องสวดมนต์ขอเจ้าป่าเจ้าเขา เพื่อให้พรุ่งนี้ฟ้าเปิดเพราะดั้นด้นขึ้นมาด้วยความลำบาก อยากจะได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นสักครั้ง...
......แล้วเราก็หลับไปด้วยความเหนื่อยล้า....
ไฟล์แนบ
Re: พิชิตเนิน1408...เยือนเมืองปายแห่งลุ่มน้ำโขง...(จ.เ ลย)
ฉากที่3. ลุ้นพระอาทิตย์ขึ้น-กลับสู้พื้นราบ-ไปภูหัวฮ่อม...
28-12-2551
เช้าวันรุ่งขึ้น "หมดสิทธิ!!!" สมชื่อ นาแห้ว...แห้วจริง ๆ ครับยังไม่ออกจากเต๊นท์ก็รู้ เพราะยังได้ยินเสียงระะอองฝนตกลงเต๊นท์ไม่ขาดสาย...
OK.ไม่เป็นไร ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร... เราก็เลยแก้เซงด้วยการออกไปเก็บภาพเพิ่มเติมจากเมื่อวาน วันนี้พี่เพงเดินมาบอกว่า เมื่อคืน ฟ้าเปิดตอนตี1 ดาวเต็มฟ้าเลย ว่าจะมาปลุกแต่ ไม่ทันไรฝนก็ลงมาอีกเลยไม่ได้ดูกัน แกบอกว่าเปิดแปบเดียว ไม่กี่นาที....
หลังจากเก็บภาพเสร็จเราก็หาข้าวกิน มื้อนี้ข้าวเหนียวล้วนๆครับ กับมาม่า ไม่มีผักดอง ไม่มีน้ำพริก และก็ปรึกษากันว่าเที่ยงวันนี้พวกเราจะลงภู สู่พื้นราบ คงไม่รอดูอาทิตย์ขึ้นอีกคืนแน่...
เราตัดสินใจกลับอีกทางเพื่อที่จะได้เก็บภาพใหม่ๆ บ้าง เพราะจะให้กลับทางเก่าก็คงไม่มีอะไรให้ถ่ายรูปแล้ว เราเลยบอกพี่เพงว่าวันนี้เราจะลงอีกทาง ที่บ้านห้วยน้ำผัก ลงไปถึง จะให้รถของอช.มารับ เสียค่ารถ 400 บาท ตามที่ได้ตกลงกะเจ้าหน้าที่ข้างล่างใว้...แล้วเราก็ลงภู........
ฉากที่3. ลุ้นพระอาทิตย์ขึ้น-กลับสู้พื้นราบ-ไปภูหัวฮ่อม...
28-12-2551
เช้าวันรุ่งขึ้น "หมดสิทธิ!!!" สมชื่อ นาแห้ว...แห้วจริง ๆ ครับยังไม่ออกจากเต๊นท์ก็รู้ เพราะยังได้ยินเสียงระะอองฝนตกลงเต๊นท์ไม่ขาดสาย...
OK.ไม่เป็นไร ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร... เราก็เลยแก้เซงด้วยการออกไปเก็บภาพเพิ่มเติมจากเมื่อวาน วันนี้พี่เพงเดินมาบอกว่า เมื่อคืน ฟ้าเปิดตอนตี1 ดาวเต็มฟ้าเลย ว่าจะมาปลุกแต่ ไม่ทันไรฝนก็ลงมาอีกเลยไม่ได้ดูกัน แกบอกว่าเปิดแปบเดียว ไม่กี่นาที....
หลังจากเก็บภาพเสร็จเราก็หาข้าวกิน มื้อนี้ข้าวเหนียวล้วนๆครับ กับมาม่า ไม่มีผักดอง ไม่มีน้ำพริก และก็ปรึกษากันว่าเที่ยงวันนี้พวกเราจะลงภู สู่พื้นราบ คงไม่รอดูอาทิตย์ขึ้นอีกคืนแน่...
เราตัดสินใจกลับอีกทางเพื่อที่จะได้เก็บภาพใหม่ๆ บ้าง เพราะจะให้กลับทางเก่าก็คงไม่มีอะไรให้ถ่ายรูปแล้ว เราเลยบอกพี่เพงว่าวันนี้เราจะลงอีกทาง ที่บ้านห้วยน้ำผัก ลงไปถึง จะให้รถของอช.มารับ เสียค่ารถ 400 บาท ตามที่ได้ตกลงกะเจ้าหน้าที่ข้างล่างใว้...แล้วเราก็ลงภู........
ไฟล์แนบ
Re: พิชิตเนิน1408...เยือนเมืองปายแห่งลุ่มน้ำโขง...(จ.เ ลย)
ทางลง นี้ค่อนข้างลำบากมากครับ ระยะทางชันมากๆ บางช่วงต้องไต่ราวไม้ที่ทำขึ้นใว้ จับไม่ดีก็มีสิทธิกลิ้งไปลงตามแรงโน้มถ่วงได้...
ระยะทางลงเดินกี่เมตรไม่ทราบได้ แต่เวลาที่ใช้ ถ้าเดินอย่างเดียวเลย2-3ชั่วโมงก็ลงถึงหมู่บ้านได้ แต่ถ้าเรื่อย ๆ ก็3 ชั่วโมงขึ้นไปครับ....
14.15น.เราก็มาถึงพื้นราบ เป็นบริเวณไร่ข้าวโพดของชาวบ้าน เป็นทางเดินเข้าสู้บ้านห้วยน้ำผักครับ อีก1000 เมตรถึงหมู่บ้าน
เราเดินเล่นถ่ายรูปรอให้เจ้าหน้าที่ขับรถมารับ ประมาณชั่วโมงเจ้าหน้าที่ก็มาถึง รับพวกเราผ่านบ้านห้วยน้ำผัก มุ่งเข้าสู่อุทยาน ประมาณ 6กิโล ทางแถวนี้ลาดชันและโค้งสลับซับซ้อนมากครับ ปวดหัว หูอื้อเลย....
ถึงอุทยาน อาบน้ำ(คราวนี้ขออาบน้ำอุ่น)เค้าใช้แก็สต้มน้ำให้ร้อนครับ เปลี่ยนเสื้อผ้า จัดการตัวเอง เหม็นสุด ๆ เมื่อคืนไม่ได้อาบน้ำ 8องศาใครจะไหว555++ เก็บของเข้ารถ ชาร์ตแบตกล้อง แบตมือถือ เค้าคิดค่าชาร์ตแค่ครั้งละ10บาทเองครับ กี่เครื่องก็ได้ ผมเห็นว่ามันถูกเกินไปเมื่อเทียบกับ อช.อื่นๆ น่าจะเก็บแพงกว่านี้ครับ...
พอเสดแล้วเราแวะกินข้าวที่โรงอาหาร หมูกระเทียมที่นี้อร่อยสุดๆครับ พอท้องอิ่มเราก็บอกลา พี่ ๆเจ้าหน้าที่ สอบถามเส้นทางเพื่อเดินทางต่อในเย็นวันนั้น จุดหมายต่อไป...ภูหัวฮ่อม......................
ทางลง นี้ค่อนข้างลำบากมากครับ ระยะทางชันมากๆ บางช่วงต้องไต่ราวไม้ที่ทำขึ้นใว้ จับไม่ดีก็มีสิทธิกลิ้งไปลงตามแรงโน้มถ่วงได้...
ระยะทางลงเดินกี่เมตรไม่ทราบได้ แต่เวลาที่ใช้ ถ้าเดินอย่างเดียวเลย2-3ชั่วโมงก็ลงถึงหมู่บ้านได้ แต่ถ้าเรื่อย ๆ ก็3 ชั่วโมงขึ้นไปครับ....
14.15น.เราก็มาถึงพื้นราบ เป็นบริเวณไร่ข้าวโพดของชาวบ้าน เป็นทางเดินเข้าสู้บ้านห้วยน้ำผักครับ อีก1000 เมตรถึงหมู่บ้าน
เราเดินเล่นถ่ายรูปรอให้เจ้าหน้าที่ขับรถมารับ ประมาณชั่วโมงเจ้าหน้าที่ก็มาถึง รับพวกเราผ่านบ้านห้วยน้ำผัก มุ่งเข้าสู่อุทยาน ประมาณ 6กิโล ทางแถวนี้ลาดชันและโค้งสลับซับซ้อนมากครับ ปวดหัว หูอื้อเลย....
ถึงอุทยาน อาบน้ำ(คราวนี้ขออาบน้ำอุ่น)เค้าใช้แก็สต้มน้ำให้ร้อนครับ เปลี่ยนเสื้อผ้า จัดการตัวเอง เหม็นสุด ๆ เมื่อคืนไม่ได้อาบน้ำ 8องศาใครจะไหว555++ เก็บของเข้ารถ ชาร์ตแบตกล้อง แบตมือถือ เค้าคิดค่าชาร์ตแค่ครั้งละ10บาทเองครับ กี่เครื่องก็ได้ ผมเห็นว่ามันถูกเกินไปเมื่อเทียบกับ อช.อื่นๆ น่าจะเก็บแพงกว่านี้ครับ...
พอเสดแล้วเราแวะกินข้าวที่โรงอาหาร หมูกระเทียมที่นี้อร่อยสุดๆครับ พอท้องอิ่มเราก็บอกลา พี่ ๆเจ้าหน้าที่ สอบถามเส้นทางเพื่อเดินทางต่อในเย็นวันนั้น จุดหมายต่อไป...ภูหัวฮ่อม......................
ไฟล์แนบ
Re: พิชิตเนิน1408...เยือนเมืองปายแห่งลุ่มน้ำโขง...(จ.เ ลย)
ฉากที่4.ภูหัวฮ่อม...
เป็นอีกจุดหนึ่ง ของ อช.นาแห้วครับ เดินทางจากอช.นาแห้วหรือภูสวนทรายในระยะทางไม่ไกลมากก็ถึง ในเวลา10-15นาที
ที่ภูหัวฮ่อมสามารถมองเห็นภูเขา ฝั่งประเทศลาว และมองเห็น อ.นาแห้ว ที่นี้เหมาะสำหรับ การชมวิวฝั่งลาว และเนินเขาต่าง ๆ ทั้ง เนิน 1428 เนิน 1408 ภูสอยดาว เราจึงตัดสินใจว่าจะถ่ายพระอาทิตย์ขึ้นที่นี้ให้ได้ครับครับ ถ้าฟ้าเป็นใจ...
17.20น.เราก็มาถึง ที่นี้ไม่ใหญ่มากครับ แต่มีห้องน้ำ อาหาร ที่พัก เรามาถึง มีนักท่องเที่ยวแค่ 5คนเองครับ น้อยมาก..มีกางเต๊นท์กันอยู่แค่ 2 หลัง+เราอีกเป็น 3 หลัง หลังจากจัดแจงกางเต๊นท์เสร็จ ก็มืดพอดี เราจึงไปนั่งเล่น นั่งคุย กับเจ้าหน้าที่เล็กน้อย เรื่องทิศทางขึ้นของพระอาทิตย์ ทะเลหมอก แล้วก้ขอตัวแยกย้าย...
20.00น.ฟ้าเปิดครับเหมือนเป็นข่าวดี ดาวเต็มฟ้าเลย ผมจึงเอากล้องออกมาตั้งเพื่อที่จะถ่ายดาวทั้งฟ้ามาให้ชม ตั้งด้วยกล้องดิจิตอล เปิดชัตเตอร์B ใช้เวลาเกือบ3ชั่วโมง...3ชั่วโมงผ่านไป แทบช็อก
เมื่อภาพที่ได้กลายเป็นแบบนี้ซะงั้น...
เกิดไรขึ้นกะกล้องผมเนี้ย...แต่ก็แก้ตัวด้วยกล้องฟิมล์ที่เอาด้วยอีกตัวหนึ่ง(โอกาศหน้าจะเอารูปจากกล้องฟิมล์มาให้ดูครับ) เพื่อนผมเลยออกมาถ่ายดาว แทนครับ แล้วหลังจากนั้นก็แยกกันไปนอน...
ฉากที่4.ภูหัวฮ่อม...
เป็นอีกจุดหนึ่ง ของ อช.นาแห้วครับ เดินทางจากอช.นาแห้วหรือภูสวนทรายในระยะทางไม่ไกลมากก็ถึง ในเวลา10-15นาที
ที่ภูหัวฮ่อมสามารถมองเห็นภูเขา ฝั่งประเทศลาว และมองเห็น อ.นาแห้ว ที่นี้เหมาะสำหรับ การชมวิวฝั่งลาว และเนินเขาต่าง ๆ ทั้ง เนิน 1428 เนิน 1408 ภูสอยดาว เราจึงตัดสินใจว่าจะถ่ายพระอาทิตย์ขึ้นที่นี้ให้ได้ครับครับ ถ้าฟ้าเป็นใจ...
17.20น.เราก็มาถึง ที่นี้ไม่ใหญ่มากครับ แต่มีห้องน้ำ อาหาร ที่พัก เรามาถึง มีนักท่องเที่ยวแค่ 5คนเองครับ น้อยมาก..มีกางเต๊นท์กันอยู่แค่ 2 หลัง+เราอีกเป็น 3 หลัง หลังจากจัดแจงกางเต๊นท์เสร็จ ก็มืดพอดี เราจึงไปนั่งเล่น นั่งคุย กับเจ้าหน้าที่เล็กน้อย เรื่องทิศทางขึ้นของพระอาทิตย์ ทะเลหมอก แล้วก้ขอตัวแยกย้าย...
20.00น.ฟ้าเปิดครับเหมือนเป็นข่าวดี ดาวเต็มฟ้าเลย ผมจึงเอากล้องออกมาตั้งเพื่อที่จะถ่ายดาวทั้งฟ้ามาให้ชม ตั้งด้วยกล้องดิจิตอล เปิดชัตเตอร์B ใช้เวลาเกือบ3ชั่วโมง...3ชั่วโมงผ่านไป แทบช็อก
เมื่อภาพที่ได้กลายเป็นแบบนี้ซะงั้น... เกิดไรขึ้นกะกล้องผมเนี้ย...แต่ก็แก้ตัวด้วยกล้องฟิมล์ที่เอาด้วยอีกตัวหนึ่ง(โอกาศหน้าจะเอารูปจากกล้องฟิมล์มาให้ดูครับ) เพื่อนผมเลยออกมาถ่ายดาว แทนครับ แล้วหลังจากนั้นก็แยกกันไปนอน...
ไฟล์แนบ
Re: พิชิตเนิน1408...เยือนเมืองปายแห่งลุ่มน้ำโขง...(จ.เ ลย)
ฉากที่5.และก็ไม่ทำให้เราผิดหวัง อาทิตย์ขึ้น-ทะเลหมอก
29-12-2551
เช้าวันนี้เราตื่นขึ้นมาประมาณ 6โมง และฟ้าก็ยังเปิดต่อเนื่องจากเมื่อคืนครับ...
พระอาทิตย์เริ่มขึ้นพอดี มีนักท่องเที่ยว จับจองพื้นที่ถ่ายรูปแต่ดูยังไง คนก็ไม่เยอะครับ..ถ่ายรูปกันได้สบายๆใครชอบมุมไหนก็จับจองกันไป
พอ 6โมงกว่า ๆ พระอาทิตย์ก็ขึ้นเหนือทะเลหมอกเต็มดวงทีเดียว เป็นที่พอใจ ที่เราอุตส่าเฝ้ารอ คิดว่าจะไม่ได้ดูซะแล้ว พอแดดอ่อนเริ่มทอแสงผมก็เริ่มถ่ายรูปอื่นๆไปตามเรื่อง ตามราว แล้วแต่ว่าจะเจออะไร...
สักพักเราก็เดินย้อนกลับมาอีกฝั่ง มาถ่ายทะเลหมอก จากทางฝั่งลาวบ้าง สวยงามทีเดียว ถ้าเรามองดีๆ จะเห็น ภูสอยดาว อยู่ลิบๆ เนิน1482 เนิน1408 ที่เราไปนอนมาเมื่อคืน ...จากนั้นเราก็เก็บภาพไปเรื่อย และกินข้าว จนได้เวลาประมาณเที่ยง...เราก็เก็บอุปกรณ์สัมพาระเพื่อที่จะเดินทางต่อ...ที่หมายสุดท้ายในครั้งนี้ของเราคือ....แก่งคุดคู้-เชียงคาน...
เส้นทาง ต่อจากนี้ไป จะเดินทางค่อนข้างลำบากทีเดียว ผ่านชายแดน-หมู่บ้าน ขึ้นเขาคดเคี้ยว ด่านตรวจ ถนนเป็นหลุมบ่อ...ระยะทางค่อนข้างไกลพอสมควร แต่ยังไงก็ต้อง
ไปให้ถึงครับ..."เชียงคาน...เมืองปายแห่งลุ่มแม่น้ำโขง......"
ฉากที่5.และก็ไม่ทำให้เราผิดหวัง อาทิตย์ขึ้น-ทะเลหมอก
29-12-2551
เช้าวันนี้เราตื่นขึ้นมาประมาณ 6โมง และฟ้าก็ยังเปิดต่อเนื่องจากเมื่อคืนครับ...
พระอาทิตย์เริ่มขึ้นพอดี มีนักท่องเที่ยว จับจองพื้นที่ถ่ายรูปแต่ดูยังไง คนก็ไม่เยอะครับ..ถ่ายรูปกันได้สบายๆใครชอบมุมไหนก็จับจองกันไป
พอ 6โมงกว่า ๆ พระอาทิตย์ก็ขึ้นเหนือทะเลหมอกเต็มดวงทีเดียว เป็นที่พอใจ ที่เราอุตส่าเฝ้ารอ คิดว่าจะไม่ได้ดูซะแล้ว พอแดดอ่อนเริ่มทอแสงผมก็เริ่มถ่ายรูปอื่นๆไปตามเรื่อง ตามราว แล้วแต่ว่าจะเจออะไร...
สักพักเราก็เดินย้อนกลับมาอีกฝั่ง มาถ่ายทะเลหมอก จากทางฝั่งลาวบ้าง สวยงามทีเดียว ถ้าเรามองดีๆ จะเห็น ภูสอยดาว อยู่ลิบๆ เนิน1482 เนิน1408 ที่เราไปนอนมาเมื่อคืน ...จากนั้นเราก็เก็บภาพไปเรื่อย และกินข้าว จนได้เวลาประมาณเที่ยง...เราก็เก็บอุปกรณ์สัมพาระเพื่อที่จะเดินทางต่อ...ที่หมายสุดท้ายในครั้งนี้ของเราคือ....แก่งคุดคู้-เชียงคาน...
เส้นทาง ต่อจากนี้ไป จะเดินทางค่อนข้างลำบากทีเดียว ผ่านชายแดน-หมู่บ้าน ขึ้นเขาคดเคี้ยว ด่านตรวจ ถนนเป็นหลุมบ่อ...ระยะทางค่อนข้างไกลพอสมควร แต่ยังไงก็ต้อง
ไปให้ถึงครับ..."เชียงคาน...เมืองปายแห่งลุ่มแม่น้ำโขง......"
ไฟล์แนบ
Re: พิชิตเนิน1408...เยือนเมืองปายแห่งลุ่มน้ำโขง...(จ.เ ลย)
ฉากที่6.เลียบน้ำโขง-แก่งคุดคู้-เชียงคาน...
หลังออกจากภูหัวฮ่อม ทางผ่านเราแวะไหว้พระที่วัดเก่าอายุ 400กว่าปี "วัดศรีโพธิ์ชัย"วัดเก่าแก่มากๆ ปกติจะไม่เปิดให้ขาจรเข้าดูเด็ดขาด นอกจากว่าจะมีผู้ใหญ่บ้านมาคอยดูแล เพราะเคยมีข่าวว่ามีพวกลักลอบขโมยของเก่าในวัด แต่วันนี้เราโชคดีเลยได้มีโอกาศเข้าชมคับ...วันนี้ฟ้าใสมากๆเหมาะแก่การท่องเที่ยวเดินทางทีเดียว...จากนั้นเราก็เดินทางต่อ มุ่งสู้แก่งคุดคู้-เชียงคาน เส้นทางช่วงนี้ จากนาแห้ว-ต.ปากหมัน-บ.วังสัมพัธ์-บ.น้ำฮอย จะเป็นทางหลวงจังหวัด 2195แล้วเข้าสู่ ต.อาฮี ช่วงนี้ค่อนข้างคดเคี้ยว เลี้ยวลดทีเดียวครับ มีสิทธิเมารถได้ง่ายๆ แต่สองข้างทาง ภูมิประเทศสวยดีทีเดียว พอเลย ต.อาฮี ต่อไปจะเป็นถนนหมู่บ้าน เลียบชายแดน ซึ่งมีหลุมบ่อ จากรถบรรทุก ที่ข้ามมาจากฝั่งลาว สะพานมิตรภาพแม่น้ำเหือง และด่านตรวจของทหารตลอดเส้นทางครับ...เนื่องจากเราต้องทำเวลาเลยไม่ได้แวะสะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว และก็เรื่อยต่อไปถึงต.หนองผือ-บ.น้ำพร ถึงตรงนี้เราเข้าสู้เส้นเรียบน้ำโขงแล้วครับ...ถนนเส้นนี้ไม่ค่อยดี แต่พอวิ่งได้ฝุ่นค่อนข้างเยอะทีเดียว..ไม่นานเราก็มาถึง เชียงคาน แต่เรายังไม่เข้าเชียงคานครับ เราเลยต่อไปที่แก่งคุดคู้ก่อน...16.00น.เราก็มาถึง...แก่งคุดคู้ ....
ฉากที่6.เลียบน้ำโขง-แก่งคุดคู้-เชียงคาน...
หลังออกจากภูหัวฮ่อม ทางผ่านเราแวะไหว้พระที่วัดเก่าอายุ 400กว่าปี "วัดศรีโพธิ์ชัย"วัดเก่าแก่มากๆ ปกติจะไม่เปิดให้ขาจรเข้าดูเด็ดขาด นอกจากว่าจะมีผู้ใหญ่บ้านมาคอยดูแล เพราะเคยมีข่าวว่ามีพวกลักลอบขโมยของเก่าในวัด แต่วันนี้เราโชคดีเลยได้มีโอกาศเข้าชมคับ...วันนี้ฟ้าใสมากๆเหมาะแก่การท่องเที่ยวเดินทางทีเดียว...จากนั้นเราก็เดินทางต่อ มุ่งสู้แก่งคุดคู้-เชียงคาน เส้นทางช่วงนี้ จากนาแห้ว-ต.ปากหมัน-บ.วังสัมพัธ์-บ.น้ำฮอย จะเป็นทางหลวงจังหวัด 2195แล้วเข้าสู่ ต.อาฮี ช่วงนี้ค่อนข้างคดเคี้ยว เลี้ยวลดทีเดียวครับ มีสิทธิเมารถได้ง่ายๆ แต่สองข้างทาง ภูมิประเทศสวยดีทีเดียว พอเลย ต.อาฮี ต่อไปจะเป็นถนนหมู่บ้าน เลียบชายแดน ซึ่งมีหลุมบ่อ จากรถบรรทุก ที่ข้ามมาจากฝั่งลาว สะพานมิตรภาพแม่น้ำเหือง และด่านตรวจของทหารตลอดเส้นทางครับ...เนื่องจากเราต้องทำเวลาเลยไม่ได้แวะสะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว และก็เรื่อยต่อไปถึงต.หนองผือ-บ.น้ำพร ถึงตรงนี้เราเข้าสู้เส้นเรียบน้ำโขงแล้วครับ...ถนนเส้นนี้ไม่ค่อยดี แต่พอวิ่งได้ฝุ่นค่อนข้างเยอะทีเดียว..ไม่นานเราก็มาถึง เชียงคาน แต่เรายังไม่เข้าเชียงคานครับ เราเลยต่อไปที่แก่งคุดคู้ก่อน...16.00น.เราก็มาถึง...แก่งคุดคู้ ....
Re: พิชิตเนิน1408...เยือนเมืองปายแห่งลุ่มน้ำโขง...(จ.เ ลย)
แก่งคุดคู้...อยู่ห่างตัวเมืองเชียงคานประมาณ3-4 กิโลเมตร พอน้ำโขงแห้งจะเห็นเป็นเนินหินที่ขึ้นอยู่กลางแม่น้ำโขงค่อนไปทางฝั่งลาว เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจทีเดียว...วันที่เราเดินทางมาถึงน้ำแห้งครับ เลยลงไปถ่ายรูปได้สบายไม่ต้องถึงกะลุยน้ำ ที่นี้ดูๆแล้วเหมือนเมืองนอกแถบเนปาล อินเดียบอกไม่ถูก ไม่เหมือนเมืองไทย เมืองลาว ที่นี้สวยงามมาก...พอชักภาพกันเสร็จ เริ่มเย็นมากแล้ว เราก็ย้อนกลับมาที่เชียงคาน เลี้ยวขวาเข้าสู้ ถนนศรีเชียงคาน-ถนนชายโขง...มาหาที่ซุกตัวนอนหลบไอหนาว
เราได้ที่พักชื่อ ศรีพรรณ โฮมเสตย์ และเราก็หาข้าว ปลาอาหารกิน ด้วยต้มยำปลาน้ำโขง(จนถึงวันนี้ยังไม่ทราบได้ว่าปลาอะไร) อร่อยมาก รอบดึกตบท้ายด้วยกาแฟ และนั่งฟังเพลงหมอลำที่เจ้าของร้านเปิด ฟังแล้วได้รสชาดของถิ่นอีสานดีจริง ๆครับ...
แก่งคุดคู้...อยู่ห่างตัวเมืองเชียงคานประมาณ3-4 กิโลเมตร พอน้ำโขงแห้งจะเห็นเป็นเนินหินที่ขึ้นอยู่กลางแม่น้ำโขงค่อนไปทางฝั่งลาว เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจทีเดียว...วันที่เราเดินทางมาถึงน้ำแห้งครับ เลยลงไปถ่ายรูปได้สบายไม่ต้องถึงกะลุยน้ำ ที่นี้ดูๆแล้วเหมือนเมืองนอกแถบเนปาล อินเดียบอกไม่ถูก ไม่เหมือนเมืองไทย เมืองลาว ที่นี้สวยงามมาก...พอชักภาพกันเสร็จ เริ่มเย็นมากแล้ว เราก็ย้อนกลับมาที่เชียงคาน เลี้ยวขวาเข้าสู้ ถนนศรีเชียงคาน-ถนนชายโขง...มาหาที่ซุกตัวนอนหลบไอหนาว
เราได้ที่พักชื่อ ศรีพรรณ โฮมเสตย์ และเราก็หาข้าว ปลาอาหารกิน ด้วยต้มยำปลาน้ำโขง(จนถึงวันนี้ยังไม่ทราบได้ว่าปลาอะไร) อร่อยมาก รอบดึกตบท้ายด้วยกาแฟ และนั่งฟังเพลงหมอลำที่เจ้าของร้านเปิด ฟังแล้วได้รสชาดของถิ่นอีสานดีจริง ๆครับ...
ไฟล์แนบ
Re: พิชิตเนิน1408...เยือนเมืองปายแห่งลุ่มน้ำโขง...(จ.เ ลย)
ฉากที่7.สวัสดีเชียงคาน......
30-12-2551
"เชียงคาน...เมืองปายแห่งลุ่มน้ำโขง..."หลายคนคงสงสัยว่าทำไมผมถึงเรียกแบบนี้ครับทั้งๆที่ ทั้งสองแห่งนี้อยู่กันคนละจังหวัด อยู่ห่างไกลกันเลยทีเดียว
เพราะว่าที่นี้ค่อนข้างเหมือนเมืองปายครับ ไม่ว่าจะเป็นผู้คน นักท่องเที่ยว ที่อยู่อาศัย ร้านรวงต่างๆ เหมือนปายยังไงยังงั้นเลย ไหนจะร้านโปสการ์ด เช่าจักยาน มอเตอร์ไซเก่า ร้านนมสด แต่มีสิ่งที่แตกต่างกัน ตรงธรรมชาติครับ ที่นี้มีแค่แม่น้ำโขง ไม่มีนาข้าว ไม่มีไร่นาให้เห็นเหมือนเมืองปายเท่าไร คนส่วนใหญ่ของที่นี้ประกอบการประมง และสิ่งทอ...และก็ยังไม่บูมถึงขนาดว่ามีฟรั่งเดินมากกว่าคนไทยครับ แต่เชื่อเถอะอีกไม่นาน ผมว่าที่นี้ดังแน่ ๆ...
เมื่อวานเราโชคดีได้ที่พักของ ป้าศรีพรรณ โฮมเสตย์ ตั้งอยู่ที่ ถ.ชายโขงตรงข้ามร้าน "นิยมไทย"ร้านผ้านวมทำมือครับ เพิ่งมารู้ที่หลังว่าป้าแกเป็นคนดังของที่นี้เลย นักท้องเที่ยวส่วนใหญ่ชอบมาพักที่นี้ครับ จากปากต่อปากที่เล่ากันมา ว่าป้าแกใจดีมากๆครับดูแลเราเหมือนลูกหลาน ค่าห้องถูก+มีอาหารเช้าให้(ข้าวต้ม+กาแฟ +ขนมปัง กินได้ไม่อั้น) ช่วงผมไปราคา 300/คืน/ห้อง 2คน ห้องน้ำรวม มี 5ห้อง มีเครื่องทำน้ำอุ่นให้...
ส่วนที่นอนอยู่ชั้น2ของบ้านแบ่งเป็นห้อง ๆ ด้วยไม้อัดบางๆ เพดานด้านบนเปิดโล่ง ปีนแอบดูกันได้ถ้าจะทำ ห้ามทำเสียงอื้อฉาวเด็ดขาดเด๋วเค้าได้ยินกันหมด555++...มีมุ้ง มีที่นอน ผ้านวน พัดลม เปิดหน้าต่างด้านหลังเป็น แม่น้ำโขง
ยามเช้าบรรยากาศสวยงามมากครับ...ตอนเช้าผมตื่นมาที่นี้ ดูจะคึกคักมากเพราะเค้าจะนิยมตักบาตรข้าวเหนียวกันครับ ทั้งพระ ทั้งชาวบ้าน ดูมีชีวิต ชีวาดี...
หลังจากรองท้องด้วยข้าวต้มแสนอร่อยของป้าศรีพรรณแล้ว
เราก็เริ่มเดินเท้าเก็บภาพบ้านเรือน ที่อยู่อาศัย..ส่วนใหญ่รูปทรงจะค่อนข้างเหมือนกันครับ โดยเฉพาะบ้านเก่าที่ฉาบปูนใส่ฝาไม้ที่สานขึ้นมา อันนี้เห็นแล้วสุดยอดเลยจิง ๆ ดูคลาสิคดี เก่าๆขลังๆบอกไม่ถูก...แต่ความเจริญก็พอมีให้เห็นบ้าง เช่นบ้านปูนทั้งหลัง หรือร้านรวง แบบถนนข้าวสารบ้านเรา...ผู้คนที่นี้ยิ้มแย้มอารมณ์ดีครับ การดำเนินชีวิตไม่เร่งรีบ ดูเวลาชีวิตที่นี้จะเนิ่นนานดีเสียเหลือเกิน...แต่รถลาจากนักท่องเที่ยวก็ขวักไขว่พอควร เพราะที่นี้มาง่ายครับ รถเก๋งมาได้สบายๆเลย ไม่รู้ที่นี้จะคงอยู่แบบนี้ไปได้อีกนานเท่าไหร่ แต่ผมว่าชาวบ้านที่นี้เป็นนักอณุรักษ์ชั้นดีเลยล่ะครับ เพราะเท่าที่ทราบเค้าจะพยายามคงสภาพ ชีวิต บ้านเรือนให้เหมือนเดิมที่สุด....เท่าที่จะทำได้ แม้กระทั้งยานพาหนะ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมที่นี้ มีแต่คน ขี้มอ/'/ไซด์เก่า จักรยานเก่า...หารถใหม่ๆ ยากครับ นอกจากรถของนักท่องเที่ยว...
วันนี้เป็นวันสุดท้ายของทริป เราก็เลยใส่เต็มที่ หมดเมโมรี่ ไปหลายกิ๊ก เราเดินถ่ายภาพจนเลยเวลามานาน ตอนนี้เที่ยงแล้ว ผมและเพื่อนคงต้องกลับกรุงเทพฯแล้ว อยากอยู่ต่อ ถ่ายรูปต่อ อยากรู้จักคนที่นี้ให้มากขึ้น และยังอยากทำอะไรอีกหลายอย่าง...เหมือนมันหมดเวลาอย่างบอกไม่ถูก...และก็ถึงเวลาที่เราต้องกลับไป ถ้ามีโอกาศจะกลับมาอีกแน่นอนครับ...ลาก่อน...เชียงคาน...ลาก่อน...จังหวัดเลย...
สุดท้ายฝากรูป ป้าศรีพรรณ และจักรยานคู่ใจของแกมาให้ดูครับ...
ปล.ภาพทั้งหมดถ่ายโดย ผม และมีของเพื่อน แทรกๆไปบ้าง
ภาพของผมจะมีคำว่า (C)2008:WWW.DOMEESIT.COM
ภาพของเพื่อนจะมีคำว่า Photo By: WUTTHINAN JANTORI
ส่วนภาพที่ไม่มีข้อความ ร่วมด้วยช่วยกันถ่ายครับ....ฮ่าๆ...
Body...Nikon F5,Nikon D100
Lens Nikkor...80-200.f2.8 / 18-35.f3.5-5.6 / 60.f2.8 marco
รูปทั้งหมด สวยไม่สวยอย่างไร..ขออภัยมา ณ.ที่นี้ แนะนำติชมได้ หรือจะสอบถามการเดินทางก็ได้ครับ ยินดี...
ค่าใช้จ่าย ค่าแก๊ส ค่าน้ำมัน ค่ากิน ค่าที่พัก ผมและเพื่อนไปกัน2คน ตลอดทริปนี้ตกคนละ 2000-2500 บาท ถ้าไปกันเยอะจะถูกลงกว่านี้ครับ...
สุดท้ายขอขอบคุณ...พี่น้อง ทุกคน...ที่ติดตามนะครับ พบกันใหม่ โอกาศหน้าครับ....สวัสดี............
ฉากที่7.สวัสดีเชียงคาน......
30-12-2551
"เชียงคาน...เมืองปายแห่งลุ่มน้ำโขง..."หลายคนคงสงสัยว่าทำไมผมถึงเรียกแบบนี้ครับทั้งๆที่ ทั้งสองแห่งนี้อยู่กันคนละจังหวัด อยู่ห่างไกลกันเลยทีเดียว
เพราะว่าที่นี้ค่อนข้างเหมือนเมืองปายครับ ไม่ว่าจะเป็นผู้คน นักท่องเที่ยว ที่อยู่อาศัย ร้านรวงต่างๆ เหมือนปายยังไงยังงั้นเลย ไหนจะร้านโปสการ์ด เช่าจักยาน มอเตอร์ไซเก่า ร้านนมสด แต่มีสิ่งที่แตกต่างกัน ตรงธรรมชาติครับ ที่นี้มีแค่แม่น้ำโขง ไม่มีนาข้าว ไม่มีไร่นาให้เห็นเหมือนเมืองปายเท่าไร คนส่วนใหญ่ของที่นี้ประกอบการประมง และสิ่งทอ...และก็ยังไม่บูมถึงขนาดว่ามีฟรั่งเดินมากกว่าคนไทยครับ แต่เชื่อเถอะอีกไม่นาน ผมว่าที่นี้ดังแน่ ๆ...
เมื่อวานเราโชคดีได้ที่พักของ ป้าศรีพรรณ โฮมเสตย์ ตั้งอยู่ที่ ถ.ชายโขงตรงข้ามร้าน "นิยมไทย"ร้านผ้านวมทำมือครับ เพิ่งมารู้ที่หลังว่าป้าแกเป็นคนดังของที่นี้เลย นักท้องเที่ยวส่วนใหญ่ชอบมาพักที่นี้ครับ จากปากต่อปากที่เล่ากันมา ว่าป้าแกใจดีมากๆครับดูแลเราเหมือนลูกหลาน ค่าห้องถูก+มีอาหารเช้าให้(ข้าวต้ม+กาแฟ +ขนมปัง กินได้ไม่อั้น) ช่วงผมไปราคา 300/คืน/ห้อง 2คน ห้องน้ำรวม มี 5ห้อง มีเครื่องทำน้ำอุ่นให้...
ส่วนที่นอนอยู่ชั้น2ของบ้านแบ่งเป็นห้อง ๆ ด้วยไม้อัดบางๆ เพดานด้านบนเปิดโล่ง ปีนแอบดูกันได้ถ้าจะทำ ห้ามทำเสียงอื้อฉาวเด็ดขาดเด๋วเค้าได้ยินกันหมด555++...มีมุ้ง มีที่นอน ผ้านวน พัดลม เปิดหน้าต่างด้านหลังเป็น แม่น้ำโขง
ยามเช้าบรรยากาศสวยงามมากครับ...ตอนเช้าผมตื่นมาที่นี้ ดูจะคึกคักมากเพราะเค้าจะนิยมตักบาตรข้าวเหนียวกันครับ ทั้งพระ ทั้งชาวบ้าน ดูมีชีวิต ชีวาดี...
หลังจากรองท้องด้วยข้าวต้มแสนอร่อยของป้าศรีพรรณแล้ว
เราก็เริ่มเดินเท้าเก็บภาพบ้านเรือน ที่อยู่อาศัย..ส่วนใหญ่รูปทรงจะค่อนข้างเหมือนกันครับ โดยเฉพาะบ้านเก่าที่ฉาบปูนใส่ฝาไม้ที่สานขึ้นมา อันนี้เห็นแล้วสุดยอดเลยจิง ๆ ดูคลาสิคดี เก่าๆขลังๆบอกไม่ถูก...แต่ความเจริญก็พอมีให้เห็นบ้าง เช่นบ้านปูนทั้งหลัง หรือร้านรวง แบบถนนข้าวสารบ้านเรา...ผู้คนที่นี้ยิ้มแย้มอารมณ์ดีครับ การดำเนินชีวิตไม่เร่งรีบ ดูเวลาชีวิตที่นี้จะเนิ่นนานดีเสียเหลือเกิน...แต่รถลาจากนักท่องเที่ยวก็ขวักไขว่พอควร เพราะที่นี้มาง่ายครับ รถเก๋งมาได้สบายๆเลย ไม่รู้ที่นี้จะคงอยู่แบบนี้ไปได้อีกนานเท่าไหร่ แต่ผมว่าชาวบ้านที่นี้เป็นนักอณุรักษ์ชั้นดีเลยล่ะครับ เพราะเท่าที่ทราบเค้าจะพยายามคงสภาพ ชีวิต บ้านเรือนให้เหมือนเดิมที่สุด....เท่าที่จะทำได้ แม้กระทั้งยานพาหนะ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมที่นี้ มีแต่คน ขี้มอ/'/ไซด์เก่า จักรยานเก่า...หารถใหม่ๆ ยากครับ นอกจากรถของนักท่องเที่ยว...
วันนี้เป็นวันสุดท้ายของทริป เราก็เลยใส่เต็มที่ หมดเมโมรี่ ไปหลายกิ๊ก เราเดินถ่ายภาพจนเลยเวลามานาน ตอนนี้เที่ยงแล้ว ผมและเพื่อนคงต้องกลับกรุงเทพฯแล้ว อยากอยู่ต่อ ถ่ายรูปต่อ อยากรู้จักคนที่นี้ให้มากขึ้น และยังอยากทำอะไรอีกหลายอย่าง...เหมือนมันหมดเวลาอย่างบอกไม่ถูก...และก็ถึงเวลาที่เราต้องกลับไป ถ้ามีโอกาศจะกลับมาอีกแน่นอนครับ...ลาก่อน...เชียงคาน...ลาก่อน...จังหวัดเลย...
สุดท้ายฝากรูป ป้าศรีพรรณ และจักรยานคู่ใจของแกมาให้ดูครับ...
ปล.ภาพทั้งหมดถ่ายโดย ผม และมีของเพื่อน แทรกๆไปบ้าง
ภาพของผมจะมีคำว่า (C)2008:WWW.DOMEESIT.COM
ภาพของเพื่อนจะมีคำว่า Photo By: WUTTHINAN JANTORI
ส่วนภาพที่ไม่มีข้อความ ร่วมด้วยช่วยกันถ่ายครับ....ฮ่าๆ...
Body...Nikon F5,Nikon D100
Lens Nikkor...80-200.f2.8 / 18-35.f3.5-5.6 / 60.f2.8 marco
รูปทั้งหมด สวยไม่สวยอย่างไร..ขออภัยมา ณ.ที่นี้ แนะนำติชมได้ หรือจะสอบถามการเดินทางก็ได้ครับ ยินดี...
ค่าใช้จ่าย ค่าแก๊ส ค่าน้ำมัน ค่ากิน ค่าที่พัก ผมและเพื่อนไปกัน2คน ตลอดทริปนี้ตกคนละ 2000-2500 บาท ถ้าไปกันเยอะจะถูกลงกว่านี้ครับ...
สุดท้ายขอขอบคุณ...พี่น้อง ทุกคน...ที่ติดตามนะครับ พบกันใหม่ โอกาศหน้าครับ....สวัสดี............
ไฟล์แนบ
Re: พิชิตเนิน1408...เยือนเมืองปายแห่งลุ่มน้ำโขง...(จ.เ ลย)
สรุปว่า..กล้องอาจารย์โด..เป็นอะไร..ใช้ได้มั้ย..แก้ไขยังไง.. ดำเนินเรื่องได้ดีมาก ข้อมูลต้องโน๊ตไว้ตลอด..รายละเอียดครบดี ที่ส่งให้ดูน่าจะเป็นแนวนำเที่ยว แต่ที่ส่งขาย..น่าจะเจ๋งกว่านี้เยอะ..55 ว่าแต่ว่าไปโหลดไว้ที่ไหน..อ่ะ บอกได้ป่ะ..
สรุปว่า..กล้องอาจารย์โด..เป็นอะไร..ใช้ได้มั้ย..แก้ไขยังไง.. ดำเนินเรื่องได้ดีมาก ข้อมูลต้องโน๊ตไว้ตลอด..รายละเอียดครบดี ที่ส่งให้ดูน่าจะเป็นแนวนำเที่ยว แต่ที่ส่งขาย..น่าจะเจ๋งกว่านี้เยอะ..55 ว่าแต่ว่าไปโหลดไว้ที่ไหน..อ่ะ บอกได้ป่ะ..
กรุณาปิด โปรแกรมบล๊อกโฆษณา เพราะเราอยู่ได้ด้วยโฆษณาที่ท่านเห็น
Please close the adblock program. Because we can live with the ads you see
Please close the adblock program. Because we can live with the ads you see