เรื่องมีอยู่ว่า เลิกงาน ขับรถไปส่งเพื่อนที่คอนโดในลาดพร้าวซอย 1 ข้างยูเนี่ยนมอล์ ซอยแคบมากสวนกันก้อลำบากแล้ว ยังทะลึ่งก่อสร้างถนนยกปากท่อระบายน้ำขึ้นมาก่อนเสริมถนนให้สูงขึ้น ทำให้รถวิ่งได้เลนเดียว...ทุกทีจะเข้าทางพหล 24 เพราะเซฟล้อมันใหญ่ แต่วันนี้เอายาริสมาเลยมาทางลาดพร้าวซอย 1 เข้ามาได้หน่อยติดหนึบเลย....
ตาก้อไปสังเกตุเห็นมอไซด์รับจ้างวิ่งไปอีกทางกันบานเลย เลยเดาว่าน่าจะเป็นอีกซอยที่ทะลุกันได้ เลยตัดสินใจหักเลี้ยวตามมอไซด์ไป (ซอยที่ว่ายังไม่เคยเข้าไปเลยนะ) วิ่งไปซักพัก ก้อเจอทางที่มันเชื่อมกันได้...แต่ป้ายเขียนว่า "ห้ามเข้าถนนกำลังบ่มคอนกรีตอยู่" คือทางที่เชื่อมกันมันพึ่งเทคอนกรีตใหม่ๆ แข็งตัวแล้วแต่รับน้ำหนักรถใหญ่ไม่ได้ สรุปรถเก๋งไปไม่ได้ ไปได้แต่มอไซด์..ไม่เป็นไรกลับรถออกมาทางเดิม
พอมาถึงทางแยกอีกทาง (ซอยมันซับซ้อน) เจอมอไซด์คันนึงคนขี่ใส่ชุดแจคเกตดำ ใส่หมวกกันนอค วิ่งมาด้วยความเร็ว เลยบอกเพื่อนว่า เห้ยตามมอไซด์คันนี้ดีกว่า เผื่อเป็นทางเชื่อมอีกทาง ว่าแล้วก้อหักรถตาม ขับไปเลี้ยวซ้ายที ขวาที มอไซด์ชำนาญมากเลี้ยวแบบไม่ต้องเบรคกันเลย วิ่งตามไปห่างๆประมาณ 5 คันรถ เลยพูดกับเพื่อนว่า ขี่เร็วแบบนี้คนพื้นที่แน่ๆ เด๋วมันก้อพาไปเจอทางออก.... เลี้ยวตามไปเรื่อยๆ
พอถึงสามแยกนึง มีไฟส่องสว่างชัดเจน ตามมอไซด์ไปจะเป็นเลี้ยวซ้ายกับเลี้ยวขวา ถ้าตรงจะเป็นประตูรั้วบ้านเก่าๆสนิมขึ้น...วิ่งตามไปมอไซด์เลี้ยวขวา เราก้อตามกัวไม่ทัน แต่ก้อต้องเบรคตัวโก่ง.......ไม่มีแยกครับพี่น้องทางมันตันแล้ว รถหันหัวจะทิ่มกับกำแพงก่ออิฐสูงประมาณ 2 เมตร ตกใจขนลุก ทางก้อแคบกลับรถก้อไม่ได้ ทำไรไม่ถูกถอยยาวใจเต้นตึ๊กๆๆๆๆ เพิ่งจะ 2 ทุ่มเอง โดนแล้วเหรอวะเนี่ย
นั่งเงียบกันซักพัก ไม่แน่ใจเลยถามเพื่อนอีกที เมื่อกี้มึงเห็นมันเลี้ยวขวาป่ะวะ...มันก้อหันกลับมาบอกว่า มึงก้อเห็นเหมือนกูใช่มั๊ย ว่ามันเลี้ยวขวา....
จากนั้นก้อรีบหาทางกลับออกมาแล้วอ้อมไปเข้าพหล 24 ทางเดิมพร้อมกับอาการตัวเย็น หน้ามืด ใจเต้นตึ๊กๆๆๆ ขับรถถึงบ้านก้อยังนึกถึงอยู่ นอนก้อข่มตาหลับไม่ได้ ใจเต้นแรงไม่หยุด เลยตัดสินใจให้น้องพาไปส่งโรงบาล นอนดูอาการจนพยาบาลเอาเครื่องสแกนหัวใจมาตรวจว่าปกติ เลยให้ยาแล้วให้กลับบ้านได้....
ปีนี้รู้สึกกูจะโดนหลายรอบเหลือเกิน...